Quantcast
Channel: Dagelijks leven bij de Achterbergen
Viewing all 623 articles
Browse latest View live

Een wonderlijk begin

$
0
0
Vannacht sliep ik slecht. Dat gebeurt wel vaker de laatste nacht voordat ik op reis ga: zal ik het vliegtuig wel halen? Wat als dit? Wat als dat? Deze keer was er een andere reden: ik werd midden in de nacht wakker met een enorme kiespijn. Ik wist wel wat er aan de hand was: een van de wortelpunten is ontstoken, er zit al een paar dagen zo'n bultje bovenaan mijn tandvlees, maar dit heb ik al eerder gehad en toen is het vanzelf weggegaan, dus ik had geen zin om de tandarts een complete wortelkanaalbehandeling uit te laten voeren (of erger nog) als het ook vanzelf weg zou kunnen gaan. Alleen was de timing nogal beroerd.

Afijn, ik werd wakker en dacht dat ik het haasje was. Flink veel pijn, mijn hart ging op een holletje, dat voelde ik in mijn kaak en daar gingen mijn gedachten. O wee, als ik maar naar Noorwegen kan! Desnoods ga ik vannacht nog naar de tandarts, kan me niet schelen, maar ik kan niet geloven dat ik van iets wat zo belangrijk voor me is, thuis moet blijven!

Toen herinnerde ik me dat ik Echinaforce in huis had, dat werkt bij ontstekingen en ook al zijn er veel mensen die het kwakzalverij vinden, ik heb er zeer goede ervaringen mee. Dus naar beneden, Echinaforce ingenomen en weer terug naar bed. Natuurlijk heb ik dit allemaal intussen ook met mijn hemelse Vader besproken. Ik herinnerde Hem eraan dat dit een heel belangrijk weekend voor al die echtparen wordt, dat het vast de bedoeling was dat wij daar - zoals gepland - ook bij zouden zijn.

Vijf minuten later was alles weer zo goed als normaal. Hartslag weer op normaal tempo, pijn verdwenen. Bultje niet, maar het is wel rustig en zo durf ik wel op reis te gaan. Of het nou komt door de Echinaforce of door het gebed, wie zal het zeggen? Misschien zelfs beide. In elk geval vond ik het een wonderlijke ervaring. Het geeft je het gevoel dat je geliefd bent, dat je ertoe doet, dat er naar me geluisterd wordt.

Dus nu gaan we lekker naar Noorwegen. En voor het geval de kiespijn onverwachts terugkomt neem ik beide bovengenoemde remedies mee!

Nog even rust

$
0
0
We zijn weer thuis na vier heerlijke dagen in Noorwegen. Je moet het zelf meemaken om te weten hoe bemoedigend en versterkend het is om met zovelen bij elkaar te zijn en dan opgebouwd te worden met Gods woord. Geen echt nieuwe dingen hoor je natuurlijk, wel wordt het weer nieuw voor je, en je hebt enorm veel zin om je kinderen datgene te geven wat hen toekomt: een hemelse sfeer in huis, ouders die het samen goed hebben en die tijd nemen voor elkaar en hun kinderen.

Zelf waren we daar een dag extra, zodat het niet een weekend was met alleen maar heen en weer geloop en volle programma's, maar ook nog tijd om tot rust te komen en van de natuur te genieten. We logeerden niet op het conferentiecentrum zelf, maar bij vrienden die op 1700 meter afstand (geloof ik) een huis hebben laten bouwen. Wat een bofferds he! We mochten wel meerijden, maar hebben elke keer heerlijk die afstand gewandeld.

Mijn ontstoken kieswortelpunt heeft zich die vier dagen gelukkig koest gehouden. Het lijkt echter wel de bedoeling te zijn dat er toch nog wat mee gedaan wordt, want de laatste nacht moest ik pijnstillers slikken om te kunnen slapen, en de afgelopen nacht thuis was het helemaal te bar. Straks ga ik dus maar naar de tandarts zodat hij de opgehoopte troep weg kan halen. De kies zelf is aardig tot rust gekomen, dus ik hoop van harte dat hij die niet moet openboren. Nadere details zijn onsmakelijk, bovendien nog onzeker, dus die zal ik jullie besparen. André heeft gelukkig mijn dinsdagse overblijfbeurt op de lagere school waargenomen, en ik houd me maar even rustig met de laptop op schoot.

Morgen schrijf ik hopelijk een blogje met een iets minder pijnlijke wang!

Oei, ze hadden hun schoen gezet!

$
0
0
Vanmorgen lag ik in mijn bed te luisteren naar de geluiden van het ontwakende gezin. Voetstappen langs onze slaapkamerdeur, roffel-de-roffel de trap af, even stilte, dan weer bonk-bonk-bonk omhoog, andere slaapkamerdeur open, gefluister, en weer roffel-de-roffel. Leuk hè, de Achterbergen hebben voor het eerst weer hun schoen gezet.

Dat had heel anders kunnen gaan. Ik werd namelijk al eerder wakker en besefte met een schok dat er nog niets in de schoenen zat, behalve dan de inderhaast gemaakte tekening van een Achterbergje. Gelukkig was ik het eerst wakker zoals altijd en had ik nog net genoeg tijd om alles in orde te maken.

Het heeft wel wat, die periode tussen half november en 5 december. Achterbergjes die normaal gesproken het hoogste woord hebben over dat Sinterklaas helemaal niet bestaat (nee, we hebben onze kinderen nooit voorgelogen; ook zonder dat is het feest al spannend en feestelijk genoeg), stoppen toch voor de zekerheid een tekening in hun schoen.

Nu nog verzinnen wat dit jaar in de zak moet zitten... dat is toch elk jaar weer moeilijker!

Herkansing oefening

$
0
0
Het is heel bemoedigend als je iemand ziet die overeind blijft in de storm van het leven. Gek genoeg is het ook heel bemoedigend als iemand vertelt dat hij of zij juist niet helemaal overeind is gebleven. Van afgelopen weekend is zoiets mij het meest bijgebleven, omdat ik er voortdurend hulp aan heb.

In een van de getuigenissen tijdens de conferentie vertelde iemand - een reus van een vent - dat hij een tijd lang een 'omstandigheid' had gehad. Toen die 'omstandigheid' weer voorbij  was, had een van zijn vrienden tegen hem gezegd: nu is het weer makkelijker om met je om te gaan! 
Is dat niet voor bijna iedereen herkenbaar? Voor mij wel in elk geval. De dagen daarvoor was ik namelijk best kortaangebonden geweest tegen de kinderen, vanwege de pijn in mijn kaak en de onzekerheid of ik naar Noorwegen zou kunnen gaan. Maar dat is geen reden om kortaangebonden te zijn. Je kunt ook op een prettiger manier zeggen dat je het niet prettig vindt om te praten bijvoorbeeld.

Gelukkig kreeg ik na thuiskomst een herhaling. Ondanks behandeling dinsdagavond kwam de pijn weer verder opzetten en nu heb ik nog steeds een bobbel in mijn mond, en een antibioticakuur. En heel veel gelegenheden om niet kortaangebonden te zijn. En elke keer moet ik weer denken aan dat getuigenis en dat helpt me zó!

De liefde van een kind ...

$
0
0
Het gesprek met de 7-jarige Achterberg in de auto kwam op mensen die opnieuw trouwen nadat hun eerste echtgenoot is overleden. Ik zei hem dat als ikzelf zou overlijden, dat papa dan misschien wel een nieuwe vrouw zou nemen, omdat een vrouw vaak gezelligheid in huis brengt.

Zegt mijn lieve zoon: 'als ze dan maar wel zo lekker als jou kan koken'.


Leven lang fit dieet - voer voor sceptici

$
0
0
Een poosje geleden ben ik eens gaan rekenen. Hoewel je van het leven-lang-fit-dieet geen calorieën hoeft te tellen ('het zit hem namelijk niet in de calorieën, maar in de combinatie van voedingsstoffen'), heb ik dat nou toch gewoon eens gedaan. Gewoon om erachter te komen hoeveel calorieën ik per dag binnenkreeg.

En wat denk je? Je moet wel érg veel eten om boven de 1600 calorieën uit te komen. Precies wat sceptici ook al hebben gezegd over dit dieet. Dat het dieet werkt is misschien dus wel gewoon te danken aan de verminderde calorieëninname.

Al zou dat waar zijn, toch ben ik blij met het dieet. Het is namelijk geen uithonger-dieet. Je eet zoveel als je wilt (maar je moet wel leren stoppen op het verzadigingspunt), een gewoon stuk vlees bijvoorbeeld, met heel veel heerlijke groente. Met saus. Of brood, met een salade daarbij. Of zo. En 's morgens krijg je je portie fruit ruimschoots binnen.

De laatste dagen ben ik begonnen om het gewoon uit te proberen. Ik houd alles bij, zowel wat erin gaat als wat ik er door sporten weer uitwerk. En ik maak dankbaar gebruik van de iets grotere vrijheid wanneer het om het eten gaat - en voor zover het 'mag' qua aantal calorieën.

Binnenkort zal ik een lijstje maken met links die voor mij erg handig zijn geweest: je eigen behoefte aan calorieën berekenen bijvoorbeeld, en filmpjes met fitness-instructies, waarmee je de deur niet uit hoeft om toch flink te zweten.

Bamiballen!

$
0
0
Als je brood kunt kruiden met nasikruiden, dan kan dat natuurlijk ook met bamikruiden. Toch weer een beetje anders, ook doordat hiervoor een mengsel van volkoren meel en bloem wordt gebruikt. En in de vorm van ballen, zodat je meer zacht brood hebt en minder korst.

Niet-kneden bamibroodjes

300 g volkoren meel - 300 g bloem - 1 zakje bamimix (Inproba) - 1 el droge gist - 30 g aardappelzetmeel

Voorbereiding (kan een of meerdere dagen van tevoren): Laat de bamimix even wellen in 100 ml heet water. Vul aan tot 400 ml en meng met de overige ingrediënten, gebruik net zoveel extra water tot je geen droge ingrediënten meer ziet en het deeg nog net roerbaar is. Het zakt iets uit. Dek af en laat 2 uur bij kamertemperatuur staan, zet daarna in de koelkast.

Bereiding: Bestrooi het werkvlak met bloem. Bekleed een braadslee met bakpapier. Haal het deeg uit de kom, bestrooi ook de bovenkant met bloem (tegen het plakken) en verdeel het in 15 stukken. Dit gaat heel makkelijk met de rechte kant van een deegschraper. Vorm van elk stukje een mooi bolletje, trek de buitenkant een beetje strak naar onder toe, en 'stop het in'. Leg vijf rijen van drie bolletjes in de braadslee, dek af en laat bij kamertemperatuur nog een half uur tot een uur staan. (Op dit moment kun je het ook weer in de koelkast zetten om later af te bakken).
Bak de bamibolletjes ongeveer 40 min. bij 180 graden Celsius.

De broodjes zijn zó, zonder beleg, al heerlijk, maar je kunt er natuurlijk boter, kaas of ham op doen. Of alledrie.

Taai-taai

$
0
0
ze smaken beter dan ze eruit zien!
De Achterbergen hebben gisteren taaitaai gemaakt. Daarvan zijn veel verschillende recepten te vinden. Ooit maakten we ze met anijsblokjes, maar omdat Achterbergen niet van anijsmelk houden, bleef de rest wel erg lang in de kast liggen. Dit recept gebruikt gestampte muisjes, die kunnen daarna gewoon bij het broodbeleg.

Het recept komt uit een oude allerhande, en staat ook online. Wij maakten er overigens grotendeels schijfjes van. Simpel en veel sneller, en even lekker!

Taaitaai

300 g bloem - 1 tl bakpoeder - 4 el gestampte muisjes - 2 tl koek- en speculaaskruiden - 1 tl kaneel - 175 ml vloeibare honing - 1 ei, gesplitst

Doe alle ingrediënten - behalve het ei - bij elkaar in een kom. Splits het ei en giet het eiwit ook in de kom. Bewaar de dooier voor straks. Meng alles met een mixer met deeghaken tot het een mooi deeg is geworden. Kneed nog even goed met de hand door tot een samenhangend deeg, verpak in plastic en laat in de koelkast een half uur opstijven.

Vorm een mooie rol van het deeg, snijd er plakjes af die iets dikker dan een halve cm, leg ze op een met bakpapier beklede bakplaat en druk ze nog iets uit. Of maak mooie figuren, als het allemaal maar even dik wordt.
Bestrijk de bovenkant met de losgeklopte eidooier en bak de taaitaai zo'n 12 minuten bij 160 graden Celsius.

Echt een koekje voor eind november!

Zorgverzekering

$
0
0
De Achterbergen stappen begin volgend jaar over naar een andere zorgverzekering. Sowieso is dit een goed moment om je zorgkosten eens onder de loupe te nemen. De Achterbergen hebben al 22 jaar ervaring, en zijn erachter gekomen dat de tandartsverzekering het meest belangrijk is. Voor de rest zijn er nauwelijks kosten geweest, behalve dan de kraamzorg, maar die verwachten we niet meer nodig te hebben.

Reden om alles eens goed te bekijken, niet alleen de verzekeringsmaatschappij, maar ook welke aanvullende verzekering. En als je toch weinig kosten verwacht, kun je ook een verhoogd risico nemen, dat maakt dan weinig uit. En als we pech krijgen met zorgkosten, dan hebben we maar een keer pech. Risico's zijn er om genomen te worden.

Als wij worden geaccepteerd door de nieuwe verzekering, gaat ons dat een besparing opleveren van 1320 euro per jaar!! Dus voor ons tweeën, de kinderen onder de 18 zijn gratis.

Nu nog zorgen dat we de aanmelding goed doen. Daarmee had ik een blunder begaan door mijzelf als enige aan te melden, en vervolgens te proberen de rest daaraan toe te voegen. Wat niet meer kon. Maar we hebben nog tot 31 december de tijd, dus dat zal wel loslopen!

Kussen nummer twee

$
0
0
Kussen nummer twee ligt inmiddels op de Achterbergse bank. Eindelijk, want hij was al een poosje klaar. Het kan alleen een poosje duren tot er gelegenheid is om het breiwerk te 'blocken': nat maken, opspannen en laten drogen. Echt doen met breiwerk, het wordt er zoveel mooier van!

Dit kussen wordt vanuit het midden gebreid. Vier dezelfde kanten, en op het eind een heleboel steken afkanten. Het patroon van het gedeelte in het midden staat op internet, zelf voegde ik daar nog een stuk aan toe in dezelfde trant (met behulp van ruitjespapier kom je een heel eind). En vervolgens nog twee keer een gaatjesnaald (op de foto niet zo goed zichtbaar) omdat het vierkant nog niet groot genoeg was. De achterkant is van roze fleece, wat voor mijn dochter reden was om hem met de achterkant naar voor op de bank te zetten, omdat je dan tenminste contrast hebt. Tja. Je hebt liefhebbers van breisels en liefhebbers van kleur. Het volgende kussentje wordt met rose garen gebreid!

Een trapper achterop

$
0
0
Vandaag fietste ik met het jongste Achterbergje achterop naar de stad. Een rustig kereltje, heel wat minder uitbundig en rusteloos dan een aantal van zijn oudere broers. Maar wat zijn oudere broers en zus nog nooit hebben gepresteerd, en ik ook nooit eerder van anderen heb gehoord, presteerde dit mannetje: hij trapte tijdens het fietsen de fiets op slot!

Gelukkig is er geen echt groot ongeluk gebeurd, en bleef het bij een finaal verbogen slot en een trapper die ineens tegen de kettingkast aanschuurt.

Wees dus gewaarschuwd als je ook een kleintje achterop hebt! Inmiddels heb ik een ander slot gekregen, waarbij dit niet mogelijk is: je moet aan het sleuteltje draaien, om hem op slot te kunnen zetten. Zal mij dus niet meer overkomen!

Slome moeder

$
0
0
Tegenwoordig probeer ik 's morgens in alle vroegte een poosje te sporten. André heeft voor mij een mooi 'opstapje' gemaakt, waarmee ik step-oefeningen doe met filmpjes op YouTube. Dat verbrandt een hoop calorieën en ik merk dat het helpt.

Vanmorgen probeerde ik een nieuw filmpje. De dames die het voordeden, waren echter heel wat fitter dan ik, en ik hield ze echt niet bij. In plaats daarvan deed ik gewoon wat anders om toch in beweging te blijven. En toen kwam het 6-jarige Achterbergje beneden. Hij stond even te kijken, en zei toen: 'mam, je moet doen wat zij doen'. Ja, dat wist ik ook wel. Maar ja, dat ging nog even niet.

Zijn conclusie was helder: 'je bent gewoon veel te sloom'.

Een variatie op de bolus

$
0
0
De Achterbergen houden zo op z'n tijd best van een zoet broodje. Vanwege de variatie probeerde ik deze keer de Zeeuwse bolus na te maken. Alleen met heel wat minder suiker dan in het origineel, en met een gedeelte volkoren meel. De Achterbergen vonden het heerlijk!

Niet-kneden bolus (8 st)

100 g volkoren meel - 200 g tarwebloem - 1/2 tl zout - 1/2 el droge gist - donkere basterdsuiker - kaneel

Voorbereiding (kan een of meer dagen van tevoren): Roer het meel met het zout en de gist door elkaar. Meet 250 ml water af en giet het meeste daarvan bij het meel. Roer door, gebruik evt. de rest van het water ook tot je geen droge ingrediënten meer ziet en het deeg licht uitzakt. Dek de kom af en laat twee uur bij kamertemperatuur staan. Zet daarna in de koelkast.

Bereiding: Strooi bloem op een werkvlak, en haal het deeg met behulp van een deegschraper uit de kom, laat op de bloem vallen. Bestrooi de bovenkant ook met bloem (tegen het plakken, gebruik zoveel als je nodig hebt hiervoor, ook tussendoor) en verdeel het deeg, met de rechte kant van de deegschraper, in 8 gelijke stukken. Rol van elk stuk een worstje.
Maak een bergje van donkere basterdsuiker met wat kaneel erdoor. Rol daar elk worstje deeg goed door, en rol ze daarna op in de vorm van een bolus. Leg op een met bakpapier beklede bakplaat en laat de broodjes nog een half uur tot een uur rusten.
Bak de broodjes zo'n 30 minuten op 180 graden*.

* De baktemperatuur van officiële bolussen ligt boven de 200 graden, terwijl je normaal zoet brood afbakt op 175 graden. Kies dus wat je wilt voor je eigen favoriete resultaat. Probeer bij een hogere temperatuur al iets eerder of ze gaar zijn. Dat gaat supermakkelijk met een kernthermometer: als het brood van binnen de temperatuur van 90 graden heeft bereikt, is het gaar.

Over BMI, BMR en calorieverbruik

$
0
0

Een gezond gewicht

Wat is een gezond gewicht nou helemaal? Voor de meeste mensen is de BMI (Body Mass Index) een goede graadmeter: gewicht afgezet naar de lichaamslengte. Niet voor mensen die extreem gespierd zijn, maar dat klinkt niet als mensen die problemen hebben met hun gewicht.

Je eigen BMI kun je bijvoorbeeld uitrekenen op de site van de Hartstichting. Heb je je gegevens ingevuld (je lichaamslengte en je gewicht zijn volgens mij de enige twee die ertoe doen in dit verhaal), dan krijg je een score te zien. Een groene score betekent een gezond gewicht, zit je daar een stukje boven, is je score oranje. Ben je echt veel te zwaar, dan heb je een rode score. 
Toen ik begin dit jaar voor de zoveelste keer begon met mijn dieet, was mijn BMI 31.6. Rood! Op dit moment zit ik op een BMI van 27.1, en dat is lichtoranje. Ik ben dus aardig op weg!

Hoeveel energie heb je eigenlijk nodig?

Bij een bepaald gewicht hoort een bepaalde basishoeveelheid energie. Hoeveel dit grofweg is, kun je berekenen met een formule die de BMR (Body Metabolism Rate of Basal Metabolic Rate) uitrekent. Dat kan bijvoorbeeld via deze site. De uitkomst is de hoeveelheid calorieën die je nodig hebt om er alleen maar te zijn: dus voor je hartslag, ademhaling etcetera. Met een kanttekening: als je meer spierweefsel ontwikkelt, zal je BMR omhooggaan omdat spierweefsel meer energie nodig heeft dan vetweefsel. 

Op dezelfde site kun je, iets verder naar onder, aangeven hoe actief je dagelijks leven is. Dat kan variëren van een zittend leven zonder beweging tot een superactief leven met meer dan 7 keer sporten per week. Je basishoeveelheid energie wordt dan vermenigvuldigd met een bepaald getal (afhankelijk van je activiteiten uiteraard), en dan krijg je de hoeveelheid calorieën te zien die je lichaam nodig heeft om op hetzelfde gewicht te blijven. 

Hoeveel energie gebruik ik met beweging?

Alle beweging, sportief of niet, vraagt energie. Als ik een stuk heb gefietst, een half uurtje heb getraind met mijn opstapje of een flinke wandeling heb gemaakt, vul ik dat in op deze site. Je vult je huidige gewicht in, en je zoekt de activiteit - of iets vergelijkbaars - die je hebt gedaan, plus het aantal minuten. Op die manier kun je uitrekenen hoeveel calorieën je hebt verbrand.

Hoe combineer je dit alles als je wilt afvallen?

Eerst bereken je zo goed mogelijk de hoeveelheid energie die je elke dag nodig hebt om op je huidige gewicht te blijven (zie hierboven). En dan zorg je dat je daar elke dag zo'n 1000 calorieën onder zit, maar dat doe je niet zomaar: de helft daarvan komt uit de voeding, de andere helft uit extra beweging. Dus: je telt het aantal calorieën dat je binnenkrijgt, en je stelt je doel op 500 minder dan wat je eigenlijk nodig hebt.
Bovendien zorg je dat je 500 calorieën extra verbrandt met bewegen.
Bovenstaande is niet mijn eigen wijsheid, maar ik heb dat ergens gelezen - helaas weet ik niet meer waar - en ik dacht dat dit wel een aardig uitgangspunt was.

Op YouTube kun je talloze filmpjes vinden met calorieverbrandende oefeningen. Zoek bijvoorbeeld op 'step workout' als je zo'n opstapje bezit, of 'fitness workout'. Je komt vanzelf weer andere filmpjes tegen. Via YouTube kom je ook achter fitness-sites met een heleboel verschillende filmpjes bij elkaar, deze bijvoorbeeld.

Hoe weet je hoeveel calorieën je eet?

Zelf gebruik ik graag de officiële voedingsmiddelentabel in boekvorm, maar de gegevens kun je online ook wel vinden, bijvoorbeeld hier. En op ontzettend veel verpakkingen staat ook aangegeven hoeveel calorieën erin zitten. Soms moet je even gaan zitten om te rekenen, maar het levert je ook veel inzicht op.

Hoe zit dat dan met het leven lang fit dieet?

Bij het dieet hoef je geen calorieën te tellen. Als je het toch doet, zul je zien dat je op een dag toch niet snel boven je 'max' uitkomt. 
Zelf gebruik ik een combinatie: meestal houd ik me aan de voorschriften van het dieet en tel helemaal niets, maar soms doe ik om een of andere reden mee met de rest van het gezin, en dan zorg ik dat ik in elk geval op mijn doel uitkom. En ik ga geregeld op de weegschaal.

Er zijn trouwens ook handige apps verkrijgbaar. MyFitnessPal bijvoorbeeld, waarin je alles kunt aangeven wat je kwijt wilt, tot en met je taille-omtrek, en die alles in grafiekjes weergeeft. Als je nauwkeurig alles invult, laat hij ook nog zien of je wellicht te veel verzadigd vet hebt binnengekregen en je krijgt zelfs advies als je te weinig hebt gegeten (want als je stelselmatig te weinig binnenkrijgt, gaat je lichaam in de spaarstand en dan kom je juist weer veel makkelijker aan).

Tot slot

Dit is natuurlijk geen compleet verhaal. Wat er vooral in mist, is wat er nou eigenlijk gezond is en wat niet. Aan voeding dan. Maar  ik verwacht eigenlijk dat het niet nodig is - zeker op dit blog - om daarover uit te weiden. Iedereen weet wel dat je zuinig moet zijn met suiker, wit meel en verzadigd vet.

Iedereen die graag fitter wil worden, veel succes gewenst!

Niet-kneden brood op de kaart gezet!

$
0
0
Hebben jullie het gezien? Het Achterbergse blog is in de top 50 van de beste Nederlandse foodblogs beland!
Wat dat precies betekent, weet ik niet. Wel dat er meer dan 100 - ik geloof 116 - genomineerden waren. Geen idee of het echt helpt om het niet-kneden brood op de kaart te zetten. Want dat was wat ik met de wedstrijd wilde bereiken. Zoveel mogelijk mensen laten weten hoe leuk en makkelijk het kan zijn om je eigen brood te bakken.

Als ik naar mijn eigen internetgedrag kijk op eetgebied, dan zoek ik toch vooral op sites als smulweb, waar een heleboel recepten per categorie bij elkaar staan. Ik volg ook foodblogs, maar dan in het Noors. Gewoon voor de leuk, en zo houd ik mijn taal ook een beetje bij. Als iedereen was zoals ik, dan heeft deze hele wedstrijd dus geen enkel nut.

Maar niet iedereen is zoals ik, gelukkig niet! Iets zegt het toch wel. Toch?
Allemaal bedankt die op het niet-kneden brood hebben gestemd!!

Mijlpaal bij de Achterbergen

$
0
0
De jongste Achterberg is 4 geworden! Geen gezellige moeder-peutermomentjes meer tijdens schooltijd, een hele mijlpaal dus!

Voor wie later is ingestapt op dit blog: het feit dat Bart en ik allebei nog leven is een wonder. Het blijft bijzonder om daaraan terug te denken. Vier jaar geleden schreven we erover: hier, hier en hier.

Vandaag bakten we een heuse slagroomtaart. En dat is toch echt niet zoveel werk. En ook niet zo moeilijk. Het leuke is dat je er ontzettend veel kanten mee uitkunt. Vanwege de leeftijd van de jarige deed ik er deze keer bijvoorbeeld van dat discostrooisel aan de zijkant op, maar dat kan natuurlijk ook met geroosterd amandelschaafsel, of chocoladevlokken. De bovenkant wilde ik garneren met garneerchocola, maar dat kon ik niet vinden. In plaats daarvan maakte ik zelf decoratie met gesmolten chocola, en dat bleek zó makkelijk te gaan, en biedt zoveel mogelijkheden, dat we die erin houden! Hieronder het recept voor de taart van de foto.

Slagroomtaart

springvorm 24 cm - boter en bloem voor het invetten - 4 eieren - 150 g suiker - zout - 75 g bloem - 25 g maizena - 1 blik ananasschijven - 1/2 l slagroom - 25 g suiker - discostrooisel - ongeveer 50 g melkchocola

Van tevoren: maak de chocoladeversiering. Doe de chocola in stukjes in een kom, smelt hem in de magnetron, niet op de hoogste stand en niet al te lang achter elkaar. Roer telkens even door. Maak van bakpapier een spuitzakje (ik heb het met behulp van dit instructiefilmpje gedaan) en schep de gesmolten chocola daarin. Knip het puntje af en spuit de gewenste versiering op bakpapier (gaat echt heel makkelijk!). Laat in de koelkast hard worden. 

Vet de bodem en de zijkant van de springvorm in met boter, bestuif met bloem. Breek de eieren boven een kom, voeg daar 150 g suiker en een snufje zout aan toe en klop met de handmixer 10 minuten. Verwarm de oven voor op 175 graden. Doe de bloem en de maizena in een zeef, zeef dit in drie gedeeltes boven de kom met beslag, spatel elke keer voorzichtig erdoor. Doe het beslag in de vorm, strijk de bovenkant glad en zet hem in de oven. De taart heeft ongeveer 40 minuten nodig om goudbruin en gaar te worden.

Laat de ananasschijven uitlekken. Dep ze droog met keukenpapier. Snijd de helft ervan in kleine stukjes. Klop de slagroom goed stijf. Doe 1/3 gedeelte in een andere kom en meng daar de stukjes ananas door. Haal de rand van de springvorm af. Als de taart is afgekoeld, doormidden snijden (dit kan ook door sterk garen om de taart heen te leggen en de uiteinden kruiselings van elkaar af te trekken, maar ik deed het gewoon met een groot mes). Verdeel de ananasslagroom over de onderste helft en leg de bovenste helft er weer op. Bestrijk de zijkant van de taart met slagroom. Neem een handvol discostrooisel en dip de onderkant van de taart daarin, steeds een stukje verder. Ik had de bodem van de springvorm eronder gelaten, dan blijft het geheel stevig. Bestrijk ook de bovenkant van de taart met slagroom. Versier de bovenkant met stukjes ananas en spuit er mooie toeven slagroom op (daar moet ik nog even op oefenen). Leg de chocoladeversiering erop, en vergeet geen foto te maken voordat hij wordt aangesneden en opgegeten! 

Ongestoord bezig zijn

$
0
0
Dit wordt een mijlpaal-ochtend: de eerste sinds 4 augustus 1992 (de dag dat onze oudste werd geboren) dat ik een ochtend thuis ongestoord het huishouden kan doen. Altijd was er wel een stoorzender in huis - maar vandaag niet! Onze Bart gaat naar school.

Zelf is hij er superrelaxed onder. Dit hele schooljaar al gaat hij één uur per week mee naar school, als ik overblijfmoeder ben. Wij eten in groep 7/8, en de andere Achterbergjes (die van groep 4 en die van groep 3) mogen er ook bij. Iedereen vindt hem leuk en hij voelt zich er reuze op zijn gemak.

Vandaag ga ik hem achterlaten bij de juf die hij ook al een beetje kent. We hebben er alle vertrouwen in.
En ik ga als een speer achterstallige dingen inhalen!!

Brugse achtjes

$
0
0
De Achterbergen proberen - nu het weer binnenweer is - om elke week een keer koekjes te bakken. De koekjes van deze week heten Brugse achtjes, zijn eenvoudig en leuk om te maken, en, ook niet onbelangrijk: smaken prima!

Het fijne van zelf koekjes bakken is dat je ze wat gezonder kunt maken. Voor dit soort koekjes vervang ik vaak de helft van de bloem door volkoren meel. Ook kun je zelf het formaat bepalen. Deze keer kozen wij voor een wat royaler formaat, maar je kunt er ook kleine koekjes van bakken uiteraard. Het totaalgewicht komt ongeveer op 500 gram.

Brugse achtjes (24)

250 g bloem - 150 g boter of margarine - snufje zout - 100 g gele basterdsuiker - 1 tl kaneel

Maak met de bloem, boter, kaneel en zout een kruimelig deeg door de boter met twee messen in piepkleine stukjes te snijden. Als je een keukenmachine hebt, kan het ook heel makkelijk daarin worden gemaakt. Voeg ongeveer 0,5 dl water toe en kneed dit snel door tot een samenhangende bal (of laat de keukenmachine nog even doordraaien tot het een samenhangend deeg is geworden).
Verdeel het deeg in het gewenste aantal stukjes en rol elk stukje uit tot een lang worstje. Rol elk worstje door de basterdsuiker, vorm er een krakeling van en leg ze op de bakplaat. 
Bak de krakelingen in 20 à 30 minuten krokant en gaar bij 200 graden Celsius (die van ons bekeek ik pas na 30 minuten en toen waren ze eigenlijk een beetje te donker).

Probeer om niet meer dan één koekje per keer te nemen...

Automatiseren

$
0
0
Natuurlijk hoef je niet alles in de pc te zetten, maar het kan wel handig zijn! De Achterbergen zijn hun recepten aan het automatiseren. Misschien denk je: 'die is gek'. Nou ja, dat is misschien wel zo, toch vind ik het nu al superhandig, ook al staat nog lang niet alles erin.

Ik ben dol op koken. In de keuken heb ik een hele boekenplank vol met kookboeken, bovendien een dikke map met uitgeknipte recepten. Niet zo handig als je iets wilt zoeken, al helemaal niet als je iets specifieks zoekt. Tijd om een systeem aan te brengen!

Een programma als Excel is natuurlijk bij uitstek geschikt voor dit soort overzichten. Een tabblad met geslaagde recepten, een tabblad met nog uit te proberen recepten, en een tabblad met afgekeurde recepten. Bij mij zijn de recepten gerubriceerd op soort: bijgerecht, gebak, hoofdgerecht, nagerecht, koekjes, etcetera. Ik schrijf ook de titel van het recept op zoals het in het boek staat, dan kan ik het later makkelijker terugvinden. De hoeveelheid zet ik erbij, welke attributen ik nodig heb (oven, frituur), en in een andere cel zet ik bijzonderheden, zoals: 'moet 1 dag marineren'. Ook de (belangrijkste) ingrediënten staan erbij. En natuurlijk het bewuste kookboek en op welke bladzijde het te vinden is.

Gelukkig heeft André veel Excel-ervaring, hij kon mij wegwijs maken in het ordenen, sorteren, filteren en uitlijnen. Zodat er een nette, overzichtelijke, praktische database aan het ontstaan is.

Inmiddels staat er een voorraadje van een paar honderd nog uit te proberen recepten, en het is nu al makkelijk om daaruit te kiezen. Zoek op ingrediënt (bijv. als de hamlappen in de aanbieding zijn), of op soort gerecht, maak er direct een boodschappenlijstje van (handig als de ingrediënten al in Excel staan), en voilà, het gezin kan weer een week gevarieerd eten.

Na het eten van een bewust recept besluiten de Achterbergen min of meer unaniem of het mag blijven. Met knippen en plakken komt het recept dan op het tabblad van de geslaagde recepten terecht. Mag het niet blijven, zet ik het op het tabblad 'afgekeurde recepten', met de reden erbij vermeld. 

De Achterbergen hebben nog nooit zó gevarieerd gegeten! En het leuke is, dat de culinaire productiviteit enorm is gestegen. Helemaal nu we proberen om elke week een voorgerecht, een bijzonder nagerecht, een koek of cake, koekjes en een pan soep te maken. 

Heb je eenmaal een zeer uitgebreid geslaagde-recepten-bestand, dan kun je er zelfs over denken om de menuplanning ook op te slaan, zodat je die op een gegeven moment gewoon kunt herhalen. Dan hoef je nooit meer na te denken over wat je moet eten...


Walnotentaart

$
0
0
Ik verwees al eerder naar dit recept, het komt namelijk uit de Allerhande en staat online, vandaag zet ik het recept in z'n geheel op het blog, iets aangepast  naar Achterbergse gewoontes (niet met ei bestrijken maar met melk). Hoewel dit jaar geen goed walnotenjaar was in de Achterbergse tuin, zijn er toch genoeg goede noten om deze taart tenminste één keer te bakken. Dat is vandaag. Als je van walnoten en caramel houdt, en van boterkoek, dan is deze taart moeilijk te weerstaan: heerlijk taai en knapperig, vooral aan de buitenkant. En je hóeft hem niet in twaalf punten te snijden: met vierkantjes heb je er meer, zijn ze per stuk niet zo machtig, en kun je tijdens het snijden héérlijk de onweerstaanbare korstjes alvast opeten uitdelen.

Walnotentaart

175 g bloem - 150 g suiker - zout - 125 g koude boter - 125 g suiker - 125 ml slagroom - 100 g gehakte walnoten - melk om de bovenkant te bestrijken - springvorm met een doorsnede van 24 cm

Meng de bloem met de 150 g suiker en een mespunt zout. Snijd de boter er met twee messen door en kneed tot een samenhangend deeg (dit kan ook in de keukenmachine). Verpak het deeg in plastic en leg 30 minuten in de koelkast.
Zet een pan met dikke bodem op het vuur. Doe daar de 125 g suiker in en laat dit zachtjes smelten en lichtbruin worden. Doe er 1 eetlepel heet water bij om het af te blussen, giet daarna de slagroom erbij. Roer goed tot alle suiker weer is opgelost. Voeg de walnoten toe en laat nog even doorkoken. 
Verwarm de oven voor op 180 graden. Vet de springvorm in. Verdeel het deeg in twee stukken, rol die (tussen twee stukken plastic gaat dat heel makkelijk) uit tot cirkels. Leg de ene cirkel in de springvorm, verdeel het walnotenmengsel eroverheen en leg de andere deegcirkel erop. Bestrijk de bovenkant met melk en bak de taart 45 minuten.
Viewing all 623 articles
Browse latest View live


<script src="https://jsc.adskeeper.com/r/s/rssing.com.1596347.js" async> </script>